- дӯзах
- [دوزخ]д. ҷои гунаҳгорон дар он дунё, ки тибқи ривоятҳои динӣ бисёр сӯзон аст, ҷаҳаннам◊ дӯзахи ҷанг ҷои пуроташу даҳшатовари ҷанг; ба дӯзах афтодан ба азоби ниҳоят сахт дучор шудан
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.